Saturday, September 17, 2011

ការ​យល់​ដឹង​អំពី​ការ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​របស់​ធនាគារ​នៅ​កម្ពុជា

ភ្នំពេញៈ ក្រុម​ហ៊ុន​សាជីវកម្ម​ជា​​ច្រើន​នៅ​ជុំ​វិញ​ពិភព​លោក ពឹង​ផ្អែក​ខ្លាំង​លើ​ប្រភព​ដើម​ទុន​មួយ​​ចំនួន ដើម្បី​ផ្តល់​ហិរញ្ញ​វត្ថុ​ដល់​អាជីវកម្ម​របស់​ខ្លួន។

ទី​ផ្សារ​ភាគ​ហ៊ុន ផ្តល់​ហិរញ្ញវត្ថុ​ជា​ដើម​ទុន​​ផ្ទាល់​រយៈ​ពេល​វែង ចំណែក​ទី​ផ្សារ​មូល​​បត្រ​បំណុល ផ្តល់​ហិរញ្ញវត្ថុ​ជា​បំណុល រី​ឯ​ទី​ផ្សារ​ធនាគារ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី។

ក្នុង​ពេល​ឆាប់​ៗ​ខាង​មុខ កម្ពុជា នឹង​មាន​ទី​ផ្សារ​មូល​បត្រ​កម្ម​សិទ្ធិ និង​​មូល​បត្រ​បំណុល ប៉ុន្តែ​តាំង​ពី​​ដើម​រៀង​មក ក្រុម​ហ៊ុន​អាជីវ​កម្ម​ជា​ច្រើន បាន​ទទួល​ហិរញ្ញវត្ថុ​តាម​រយៈ​ដើម​ទុន​ផ្ទាល់​ខ្លួន និង​កម្ចី​​ពី​ធនាគារ។

ដូច្នេះ ធនាគារ​ដើរ​តួ​នាទី​យ៉ាង​សំខាន់​នៅ​ពេល​មិន​មាន​ជម្រើស​ផ្សេង​ទៀត។ ការ​យល់​ដឹង​អំពី​របៀប​ដែល​ធនាគារ​វាយ​តម្លៃ​​ប្រាក់​កម្ចី និង​ដំណើរ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ធនាគារ​ទាំង​នោះ​ពិត​ជា​មាន​ប្រយោជន៍​យ៉ាង ​​ខ្លាំង​​សម្រាប់​អ្នក​ខ្ចី​ប្រាក់​ដែល​មាន​​សក្តានុពល។

ធនាគារ​ជា​ច្រើន​ពេញ​ចិត្ត​ជា​ខ្លាំង​​ចំពោះ​ក្រុម​ហ៊ុន​ដែល​មាន​ប្រវត្តិ​​ធ្វើ​អាជីវកម្ម និង​ទទួល​បាន​ផល​​ចំណេញ​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ។

ធនា​គារ នឹង​មាន​គោល​នយោបាយ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​ដែល​ពឹង​ផ្អែក​លើ​បទ​ ប្បញ្ញត្តិ​ទី​ផ្សារ​ក្នុង​ស្រុក​ក៏​ដូចជា​វិធាន និង​នីតិវិធី​ផ្ទាល់​របស់​ធនាគារ​ផង​ដែរ។

ការ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​ដល់​ឧស្សាហ​កម្ម​មួយ​ចំនួន អាច​នឹង​ត្រូវ​រឹត​បន្តឹង​ដោយ​សារ​តែ​ហេតុ​ផល​មួយ​ចំនួន ដូច​ជា​ ផល​ប៉ះ​ពាល់​ទៅ​​លើ​បរិស្ថាន ឬ​ដោយ​សារ​តែ​ហេតុ​​ផល​សីលធម៌។ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​ធនាគារ​មួយ​ចំនួន នឹង​ប្រើ​ប្រាស់​ទុន​​ខ្លួន ឲ្យ​មាន​ភាព​ចម្រុះ​បែប​​ដោយ​កំណត់​ការ​ផ្តល់​​ប្រាក់​កម្ចី​​ដល់​ ឧស្សាហកម្ម​នីមួយ​ៗ​។

បទ​ប្បញ្ញត្តិ​ក្នុង​ស្រុក ត្រូវ​តែ​អនុវត្ត​ឲ្យ​បាន​ខ្ជាប់​ខ្ជួន។ ឧទាហរណ៍ ធនាគារ​មួយ អាច​នឹង​ផ្តល់​ប្រាក់​​កម្ចី​២០​ភាគ​រយ​នៃ​ដើម​ទុន​របស់​ខ្លួន​ដល់​អ្នក​ ខ្ចី​ម្នាក់ ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ថា​ ជា​ការ​កំណត់​​ការ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​ដល់​អ្នក​ខ្ចី​ម្នាក់។

អត្រា​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​នៅ​កម្ពុជា មាន​កំណើន​ជា​លំដាប់​ក្នុង​រយៈ​ពេល​​មួយ​ទសវត្សរ៍​ចុង​ក្រោយ​នេះ​ ប៉ុន្តែ​ អត្រា​ការ​ប្រាក់​នៅ​តែ​ខ្ពស់​ជាង​អត្រា​នៅ​លើ​ទី​ផ្សារ​អន្តរ​ជាតិ​ដដែល។

របៀប​ដែល​ធនាគារ​គណនា​តម្លៃ​ប្រាក់​កម្ចី​របស់​ខ្លួន ​អាស្រ័យ​លើ​កត្តា​មួយ​ចំនួន។ «តម្លៃ​ដើម​នៃ​​មូល​ធន» ជា​ទូ​ទៅ​​ជា​អ្វី​ដែល​​ធនាគារ​ត្រូវ​បង់​ជូន​អ្នក​ដាក់​ប្រាក់​​បញ្ញើ​របស់ ​ខ្លួន។ តម្លៃ​នេះ ទទួល​​រង​ឥទ្ធិពល​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​ការ​ផ្គត់​ផ្គង់ និង​តម្រូវ​ការ។

បើ​ទី​ផ្សារ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​បញ្ញើ​​កាន់​តែ​ច្រើន អត្រា​ការ​ប្រាក់​សម្រាប់​ការ​ដាក់​ប្រាក់​បញ្ញើ​​នឹង​ចុះ​ថោក។

អត្រា​ការ​ប្រាក់ នឹង​ថយ​ចុះ​បើ​ធនាគារ​រឹត​បន្តឹង​ការ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​របស់​ខ្លួន ដោយ​សារ​តែ​តម្រូវ​ការ​​ប្រាក់​កម្ចី​ថយ​ចុះ​។

បើ​ធនាគារ​ផ្តល់​​កម្ចី​យ៉ាង​សកម្ម និង​មាន​តម្រូវ​ការ​ប្រាក់​បញ្ញើ នោះ​​អត្រា​ការ​ប្រាក់​សម្រាប់​បញ្ញើ នឹង​កើន​ឡើង​​ខ្ពស់។

ថ្លៃ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​ក៏​ទទួល​រង​ឥទ្ធិ​ពល​ពី​ថ្លៃ​ប្រតិបត្តិការ​ផ្ទាល់​របស់​​ធនាគារ​និង​ហានិភ័យ​របស់​អ្នក​ខ្ចី​ផង​ដែរ។

ការ​ខ្ចី​ប្រាក់​រយៈ​​ពេល​កាន់​តែ​វែង នឹង​មាន​អត្រា​ការ​ប្រាក់​កាន់​តែ​ខ្ពស់ ដោយ​សារ​តែ​ហានិភ័យ​នៃ​ប្រាក់​កម្ចី​រយៈ​ពេល​វែង មាន​ទំហំ​ធំ​ធេង​ជាង​ប្រាក់​កម្ចី​រយៈ​ពេល​​ខ្លី។ ធនាគារ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​រក្សា​​ប្រាក់​បម្រុង​នៅ​ធនាគារ​កណ្តាល។ លក្ខ​ខណ្ឌ​រក្សា​ប្រាក់​បម្រុង​ជា​ភាគ​រយ​នៃ​ការ​ដាក់​ប្រាក់​បញ្ញើ​របស់​ អតិថិជន ដែល​រក្សា​​ទុក​នៅ​ធនាគារ​កណ្តាល។ នេះ​ជា​កត្តា​សម្រាប់​កំណត់​តម្លៃ​អត្រា​ការ​ប្រាក់។

ធនាគារ​នៅ​កម្ពុជា​មិន​មាន​ការ​លើក​លែង​អ្វី​ទាំង​អស់ ការ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី​ត្រូវ​មាន​ដាក់​វត្ថុ​បញ្ចាំ ដូច្នេះ​តម្លៃ និង​គុណ​ភាព​នៃ​​វត្ថុ​បញ្ចាំង​មាន​ឥទ្ធិពល​ទៅ​លើ​​ចំនួន​ទឹក​ប្រាក់​ដែល​ ធនាគារ​ផ្តល់​ប្រាក់​កម្ចី៕C

No comments:

Post a Comment