Saturday, October 29, 2011

ថ្ងៃ​អវសាន​នៃ​គ្រួសារ សាឡុត


ដកស្រង់ចេញពី៖​Chouk Khmer


ការ​ចូល​ទៅ​សួរសុខទុក សាឡុត ញឹប នៅ​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០០៩ (ទស្សនាវដ្ដី​ស្វែងរកការពិត)

ការ​ចូល​ទៅ​សួរសុខទុក សាឡុត ញឹប នៅ​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០០៩

ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​កម្ដៅ​ថ្ងៃ​ដ៏​ក្ដៅ​នា​រដូវប្រាំង ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​កាន់​កន្លែង​មួយ​ដែល សាឡុត ស ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ឈ្មោះ​ជា​ទូទៅ​ថា ប៉ុល ពត បាន​ចាប់​កំណើត​ឡើង ។ គោលបំណង​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​នេះ គឺ​ដើម្បី​ជួប​ជាមួយនឹង​ក្មួយ​ស្រី​ម្នាក់​របស់ សាឡុត ស បន្ទាប់​ពី​ឮ​ដំណឹង​ថា ប្អូនប្រុស​របស់ សាឡុត ស ឈ្មោះ សាឡុត ញឹប បាន​ទទួល​មរណភាព​កាលពី​ថ្មីៗ​កន្លង​ទៅ​នេះ ។ ទីកន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ដល់​គឺ​ជា​កន្លែង​ដែល​គ្រួសារ​របស់ សាឡុត បាន​រស់នៅ​ហើយ ប៉ុល ពត និង​បងប្អូន​ផ្សេងៗ​ទៀត​របស់​គាត់​បាន​ចាប់​កំណើត​ និង​ចម្រើន​វ័យ ។ ផ្ទះ​នេះ​បែរមុខ​ទៅ​រក​ស្ទឹងសែន​ប្រហែលជា​៥​គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាងលិច​ទីរួមខេត្ដ​កំពង់ធំ ។ យោង​ទៅ​តាម​ក្មួយ​ស្រី​របស់ សាឡុត ស និង​ជា​កូនស្រី របស់ ញឹប ឈ្មោះ ញឹប ថុល បាន​រៀបរាប់​ថា ប៉ុល ពត មិន​ដែល​មក​លេង​ស្រុក​កំណើត​របស់​គាត់​សោះ ។ បច្ចុប្បន្ន ញឹប ថុល មាន​អាយុ​៤៧​ឆ្នាំ​ បាន​និយាយ​ថា គាត់​មិន​ដែល​ជួប​ជាមួយ​នឹង​អ៊ំ​របស់​គាត់​ដែល​មាន​ឈ្មោះ ប៉ុល ពត ឡើយ ។

នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មក​ដល់​ផ្ទះ​នេះ មាន​តែ ថុល ម្នាក់​ប៉ុណ្ណោះ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ជាមួយ​នឹង​កូនៗ​ពីរ​បី​នាក់​ដែល​កំពុង​តែ​លេង​នៅ​ក្បែរ​នោះ ។ ពេល​នោះ ថុល កំពុង​ចិត​បន្លែ​សម្រាប់​ចម្អិន​អាហារ​ថ្ងៃត្រង់ ហើយ​បន្ទាប់​ពី​ឃើញ​ខ្ញុំ គាត់​បាន​ឈប់​ធ្វើ​មក​ស្វាគមន៍​ខ្ញុំ ។ ក្នុង​សម្លៀក​បំពាក់​សារុង​ និង​អាវ​រលុងៗ ថុល​ បាន​សួរ​ខ្ញុំ​ដោយ​សម្ដី​គួរសម​ថា «តើ​ក្មួយ​មក​ទី​នេះ មានការ​អ្វី ?» ក្នុង​នាម​ជា​ភ្ញៀវ​ម្នាក់ ខ្ញុំ​បាន​ណែនាំ​ខ្លួនឯង​ឱ្យ​គាត់​ស្គាល់ ។

ផ្ទះ​របស់ សាឡុត ញឹប (ទស្សនាវដ្ដី​ស្វែងរកការពិត)

ផ្ទះ​របស់ សាឡុត ញឹប

ផ្ទះ​នេះ​ជា​កម្មសិទ្ធិ​ប្អូនប្រុស​ពៅ​របស់ ប៉ុល ពត ឈ្មោះ​ សាឡុត ញឹប រហូត​ដល់​គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ​២០១០ នៅ​អាយុ​៨៤​ឆ្នាំថុល គឺជា​កូនស្រី​ម្នាក់​របស់​ សាឡុត ញឹប ដែល​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នេះ ។ ចំណែក​កូនៗ​ដទៃ​ទៀត​រស់នៅ​ទីកន្លែង​ផ្សេង​ទៀត ។​

នៅ​ពេល​ដែល ប៉ុល ពត ជា​សិស្ស​ម្នាក់​រៀន​នៅ​ទីរួមខេត្ដ​កំពង់ចាម ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ទៅ​បន្ដ​ការ​សិក្សា​នៅ​ប្រទេស​បារាំង ញឹប គឺជា​អ្នកមាន​ទ្រព្យសម្បត្ដិ​ម្នាក់​ក្នុង​ភូមិ ។ ថុល បាន​និយាយ​ថា «កាលនោះ​ឪពុក​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ក្របី​ច្រើន​គួរសម ហើយ​និង​ដីស្រែ​ជា​ច្រើន​ហិកតា ។ យើង​មាន​ស្បៀង​គ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ហូប» ។ ប៉ុន្ដែ នៅ​អំឡុង​ពេល​ដែល ប៉ុល ពត ក្លាយជា​ថ្នាក់ដឹកនាំ​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ពី​ឆ្នាំ​១៩៧៥ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៩ ញឹប គឺជា​បុរស​សាមញ្ញ​ម្នាក់​ដែល​ធ្វើ​ការងារ​ធ្ងន់ៗ​ដូច​ជា​ប្រជាជន​ដទៃ​ទៀត​នៅ​ពេល​នោះ​ដែរ ។ ថុល បាន​និយាយ​ថា «ខ្ញុំ​អាណិត​ឪពុក​របស់ខ្ញុំ​ណាស់ គាត់​ធ្វើការ​យ៉ាង​ហត់នឿយ ហើយ​មាន​ម្ដង​នោះ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៧៦ គាត់​ស្គម​នៅ​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្ដប់​ឆ្អឹង ហើយ​ស្ទើរតែ​នឹង​ស្លាប់​បាត់បង់​ជីវិត​ទៀត​ផង» ។

ញឹប និង​បងប្អូន​ដទៃ​ទៀត​មិន​បាន​ដឹង​ទេ​ថា បងប្រុស​របស់​គាត់​ឈ្មោះ ប៉ុល ពត ជា​នាយក​រដ្ឋមន្ដ្រី​នោះ​ទេ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ឃើញ​រូប​របស់ ប៉ុល ពត បិទ​នៅ​លើ​ជញ្ជាំង​រោង​បាយ​សហករណ៍​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៨ ។ សាឡុត ស បាន​បាត់​ខ្លួន​ពី​គ្រួសារ​អស់​រយៈពេល​ជិត​១០​ឆ្នាំ រហូត​ដល់ ញឹប បាន​ឃើញ​មុខ​បងប្រុស​របស់​គាត់​ម្ដងទៀត​តាម​រយៈ​រូបថត​នេះ ។

នៅ​ពេល​សួរ​ថា​តើ​អ្នក​ភូមិ​និង​ប្រធាន​សហករណ៍​ដឹង​ថា ញឹប គឺជា​ប្អូនប្រុស​របស់ ប៉ុល ពត ទេ ? ថុល បាន​និយាយ​ថា «គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​នៅ​ក្នុងភូមិ​បានដឹង​ពី​រឿង​នេះ​ឡើយ ។ បងប្អូន​ជីដូនមួយ​របស់ខ្ញុំ​ម្នាក់​ដែល​ធ្លាប់​ធ្វើ​ជា​ទាហាន លន់ នល់ ក៏​ត្រូវ​ខ្មែរក្រហម​យក​ទៅ​សម្លាប់​ដែរ ។ អ៊ំ​ប្រុស​របស់ខ្ញុំ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវជា​បងប្រុស​របស់ ប៉ុល ពត បាន​ស្លាប់​នៅ​ខែមេសា ឆ្នាំ​១៩៧៥ នៅ​ព្រែក​អញ្ចាញ» ។​

បន្ទាប់​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម​បាន​ដួល​រលំនៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៩​ ប៉ុល ពត មិន​វិល​មក​ជួបជុំ​ជាមួយ​នឹង ញឹប ឬ​ក៏​បងប្អូន​ផ្សេងៗ​ទៀត​ឡើយ ។ ប៉ុល ពត មិន​ដែល​មក​លេង​ស្រុក​កំណើត​របស់​គាត់​ទាល់តែ​សោះ ហើយ ញឹប ក៏​មិន​ដែល​មាន​ឱកាស​បាន​ទៅ​លេង​នៅ​អន្លង់វែង​ដែរ រហូត​ដល់​សង្គ្រាម​ស៊ីវិល​បាន​បញ្ចប់​នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​៩០ ។ ថុល បាន​និយាយ​ថា ញឹប មិន​បាន​ចង​ចាំ​ថា​ គាត់​បាន​និយាយ​លា​គ្នា​ចុង​ក្រោយ​ទៅ​កាន់ សាឡុត ស និង​ក្រុម​គ្រួសារ​នៅ​ពេល​ណា​នោះ​ទេ ។ ញឹប គ្រាន់តែ​អាច​រៀបរាប់​ពី​ឈ្មោះ សាឡុត ស ដែល​បាន​ចេញពី​ការ​ចង​ចាំ​របស់​គាត់​កាលពី​នៅ​កុមារភាព​ប៉ុណ្ណោះ ។

នៅ​ក្នុង​បទ​សម្ភាសន៍​មួយ​ជាមួយនឹង​អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​មួយ​ក្រុម​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា​នៅ​ក្នុង​ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០០៩ ញឹប បាន​និយាយ​ថា ប៉ុល ពត គឺជា​មនុស្ស​ឆ្លាត ហើយ​ចេះ​ស្ដាប់​បង្គាប់​ចាស់ទុំ ។ ញឹប បាន​និយាយ​ថា «គាត់​គឺជា​ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់​ចិត្ដ​ល្អ ហើយ​មិន​ដែល​វាយ​ជាមួយនឹង​ក្មេង​ដទៃ​ដែល​មាន​វ័យ​ប្រហាក់​ប្រហែល​នឹង​គាត់​ឡើយ» ។ ញឹប បាន​ជួប​ជាមួយនឹង​បងប្រុស​របស់​គាត់​បន្ទាប់​ពី​គាត់​ត្រឡប់​មក​ពី​សិក្សា​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​ហើយ ញឹប យល់​ថា ចរិត​របស់ សាឡុត ស នៅ​តែ​ដដែល ។ ញឹប​ បាន​រៀបរាប់​ថា «ចរិត​របស់​គាត់​គ្មាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ទេ ទោះបីជា​គំនិត​របស់​គាត់​មិន​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​ដោយ» ។ បន្ទាប់​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម​ដួល​រលំ ញឹប មិន​បាន​ត្រឡប់​មក​កាន់​ភូមិ​កំណើត​របស់​គាត់​ទេ រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​១៩៨២ ។ ពេល​មក​ដល់​ភូមិ​កំណើត​វិញ​ទោះបីជា​អ្នក​ភូមិ​បាន​ដឹង​ថា គាត់​គឺជា​ប្អូនប្រុស​ម្នាក់​របស់​ពេជ្ឈឃាត​ម្នាក់​ក៏​ដោយ ប៉ុន្ដែ​គាត់​នៅ​ទទួល​បាន​ការ​ស្រឡាញ់​រាប់អាន​ពី​អ្នក​ភូមិ​ដដែល ដោយសារ​តែ​បុណ្យ​កុសល​ដែល​គាត់​បាន​សាង​ពី​មុន​ពីព្រោះ​ប្រជាជន​បានដឹង​ថា គាត់​ក៏​រង​គ្រោះ​ដូច​ប្រជាជន​ផ្សេងៗ​ទៀត​ដែរ​នៅ​អំឡុង​របប​ខ្មែរក្រហម ។ ថុល បាន​និយាយ​ថា ក្រុម​គ្រួសារ​របស់ សាឡុត ទាំងអស់​មិន​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយនឹង​សាឡុត ស ទេ ។ ថុល តែងតែ​គិត​ថា ឪពុក​របស់​គាត់​គឺជា​មនុស្ស​ល្អ​ម្នាក់ ហើយ​និយាយ​ថា គាត់​មិន​ពាក់ព័ន្ធ​ជាមួយនឹង​ការ​ស្លាប់​ប្រជាជន​កម្ពុជា​រាប់​លាន​នាក់​នោះ​ឡើយ ។

ខ្ញុំ​បាន​បន្ដ​សួរ​ទៅ ថុល ទៀត​ថា ដោយ​វិធី​ណា និង ពេល​ណា​ទើប​ដឹង​ថា ប៉ុល ពត បាន​ទទួល​មរណភាព ? គាត់​បាន​និយាយ​ថា គាត់​បានដឹង​តិចតួច​ប៉ុណ្ណោះ​អំពី​មរណភាព​របស់ ប៉ុល ពត ហើយ​គាត់​បានដឹង​ដំណឹង​ពី ប៉ុល ពត តាមតែ​អ្នកកាសែត​ដែល​បាន​មក​នៅ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​ប៉ុណ្ណោះ ។ ថុល បាន និយាយ​ថា «ប៉ុល ពត មាន​មុខមាត់​ស្រដៀង​គ្នា​ជាមួយនឹង​ឪពុក​របស់ខ្ញុំ​ដែរ» ។ គាត់​បាន​ឃើញ​រូបថត​របស់ ប៉ុល ពត ជា​លើក​ដំបូង​នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​៩០ ។ រឿង​មួយ​ទៀត​ដែល ថុល បាន​ដឹង​ពី ប៉ុល ពត គឺ​ការ​កាត់ទោស​ចំពោះ ប៉ុល ពត ដោយ តា​ម៉ុក នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩៧ ។

បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​រៀបរាប់​ប្រាប់ ថុល ដោយ​សង្ខេប​អំពី​ដំណើរការ​កាត់ទោស​ និង​ការ​ឃុំខ្លួន ប៉ុល ពត ឱ្យ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​គាត់​នៅ​អន្លង់វែង ហើយ​និង​ការ​ស្លាប់​របស់​គាត់​នៅ​រយៈពេល​មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយមក ថុល បាន​សួរ​ថា​តើ​គាត់​ស្លាប់​ដោយ​ជំងឺ​អ្វី ? មុន​ពេល​ខ្ញុំ​ឆ្លើយ​នឹង​សំណួរ​របស់​គាត់ ថុល បាន​បន្ដ​ថា «គាត់​ប្រហែលជា​មាន​ជំងឺ​ដូច​ជា​ឪពុក​របស់ខ្ញុំ​អ៊ីចឹង ។ ខ្ញុំ​ឮ​ថា គាត់​មាន​ជំងឺ​លើស​ឈាម» ។

សាឡុត ញឹប គឺជា​ប្អូនប្រុស​ពៅ​របស់ ប៉ុល ពត ។ ញឹប​ បាន​ទទួល​មរណភាព​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែកុម្ភៈ នៅ​តាម​ផ្លូវ​ពី​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ​ទៅ​កាន់​ស្រុក​កំណើត​របស់​គាត់​នៅ​ក្នុង​ខេត្ដ​កំពង់ធំ បន្ទាប់​ពី​ត្រូវ​បាន​ដឹក​ចេញ​មក​ពី​មន្ទីរពេទ្យ​មួយ​នៅ​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ ។ ថុល​ បាន​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​អំពី​សុខភាព​រឹងមាំ​របស់​ឪពុក​គាត់​នៅ​មុន​ពេល​ដែល​ឪពុក​របស់​គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព ។ ថុល បាន​និយាយ​ថា «បី​បួន​ថ្ងៃមុន​នេះ គាត់​បាន​និយាយ​ថា គាត់​មាន​អារម្មណ៍​មិន​ស្រួល​ខ្លួន ហើយ​ខ្ញុំ​គិត​ថា វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​សម្រាប់​មនុស្ស​ចាស់​ម្នាក់​ដែល​មាន​អាយុ​ជាង​៨០​ឆ្នាំ​ទៅ​ហើយ ។ អ្នក​ភូមិ​ឃើញ​គាត់​ជិះ​កង់​ទៅ​មើល​ផ្លូវ​ដែល​កំពុង​តែ​ធ្វើ​នៅ​ក្បែរ​ផ្ទះ​គាត់​ពីរ​បី​ថ្ងៃមុន​គាត់​ធ្លាក់​ខ្លួន​ឈឺ ។ គាត់​មិន​បាន​និយាយ​ពាក្យ​លា​មក​កាន់​ខ្ញុំ​ទេ ។ គាត់​បាន​ទទួល​មរណភាព​ដោយ​ស្ងៀមស្ងាត់ ។»

ពេល​និយាយ​មក​ដល់​ចំណុច​នេះ ថុល បាន​ឱ្យ​កូនប្រុស​របស់​គាត់​ឡើង​ទៅ​លើ​ផ្ទះ​ដើម្បី​យក​ស៊ុម​រូបថត​បុណ្យសព​របស់​ ញឹប និង​រូបថត​របស់​គាត់​មួយ​សន្លឹក​ទៀត ដែល​ថត​ដោយ​ចៅប្រុស​ម្នាក់​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​អង្គុយ​ក្បែរ​ទ្វារ​មុខ​កាំជណ្ដើរ​កាលពី​ពីរ​ខែ​កន្លង​ទៅ ។ តាម​រយៈ​រូបថត ខ្ញុំ​អាច​សន្និដ្ឋាន​បាន​ថា មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​មក​ចូលរួម​បុណ្យសព​របស់ ញឹប ។ ថុល បាន​និយាយ​ថា «គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្អប់​ឪពុក​របស់ខ្ញុំ​ទេ ហេតុនេះ​ហើយ​បាន​ជា​មាន​អ្នក​ភូមិ​ជា​ច្រើន​មក​ចូលរួម​បុណ្យសព​របស់​គាត់» ។​

សព​របស់ សាឡុត ញឹប ត្រូវ​បាន​បូជា​នៅ​មុខ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ចន្លោះ​ដើម​ឫស្សី​ពីរ​គុម្ព​ធំ​ដែល​ដុះ​នៅ​ក្បែរ​មាត់​ស្ទឹងសែន ។ សាឡុត ញឹប គឺជា​កូនប្រុស​ពៅ​របស់ ភឹម សាឡុត និង សុក ណែម ។ សាឡុត និង ណែម មាន​កូន​ប្រាំពីរ​នាក់ ។ មរណភាព​របស់ ញឹប បាន​បង្ហាញ​អំពី​ថ្ងៃ​អវសាន​របស់​គ្រួសារ​សាឡុត ។ ប្រពន្ធ​របស់ ញឹប បាន​ទទួល​មរណភាព ដោយសារ​ជំងឺ​លើស​ឈាម​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០១ ៕

ដោយ ញាណ សុជាតិ
ទស្សនាវដ្ដី​ស្វែងរកការពិត លេខ​១២៣ ខែមីនា ឆ្នាំ​២០១០



No comments:

Post a Comment